Soms vraag ik mij wel eens af: wat doet het er eigenlijk toe wat we doen in projecten? Maakt het nu eigenlijk wat ons in beweging brengt. Ben ik degene die ertoe doet? Ik moet zeggen dat het mijn ego streelt als ik complimentjes ontvang als ik iets heb gedaan. Ook al ken Ik mijn beperkingen maar al te goed. Soms heb ik gewoon het geluk dat ik op het juiste moment met mijn kwaliteiten en talent op die ene plaats ben en klopt alles precies. Dan hoef ik er ook niet hard voor te werken en dan gaat alles ogenschijnlijk vanzelf.
‘In de winkel van Sinkel
Is alles te koop.
Daar kan men krijgen:
Mandjes met vijgen,
Doosjes pommade,
Flesjes orangenade
Ik krijg een presentatie van stakeholdermanagement toe gestuurd en blader deze rustig door. Er staan veel logische en begrijpelijke instructies in. Analyseer de personen en groepen die er voor het bereiken van jouw doel er toe doen. Valideer hun stellingname ten opzichte van jouw idee: zijn ze medestanders of tegenstanders. Kijk waar de besliskracht zit. Bedenk wie je positiever ten opzichte van jouw idee wil laten bewegen. Bedenk acties en kijken wat je kunt doen om de opvattingen van deze stakeholders te beïnvloeden. Maak ene plan met acties. Voordat plan uit en monitor regelmatig het beloop van de standpuntontwikkeling, Werk er zo naar toe dat er voldoende massa is om een positief besluit over jouw idee te laten nemen.
Hoeden en petten
en damescorsetten.
Drop om te snoepen
en pillen om te poepen,
Het is allemaal zo helder en simpel dat je bijna zou vergeten dat het veranderen van een opvatting nu juist ongelooflijk lastig is. Deze benadering van beïnvloeden gaat uit van een hoge maakbaarheid en overzichtelijkheid. Ook ik ben een plan acties (overleggen, nieuwsbrieven, etc.) om de doelen van projecten dichterbij te brengen. Ik realiseer mij daarbij dat deze benadering te eenzijdig is. In stakeholdermanagement worden personen en groepen tot objecten die je met min of meer voorspelbare prikkels meent te kunnen beïnvloeden.
Ik woon een startbijeenkomst bij van een project in de Winkel van Sinkel in Utrecht. Het is een warme julidag en ca 40 mensen hebben zich verzameld, de leden van de projectorganisatie, de stuurgroep en de sponsoren die mede het project financieren.
Ook al is de bijeenkomst gepland en heeft iedereen zijn verhaal zo goed als kwaad voorbereid, er is de nodige improvisatie. De sprekers doen hun verhaal – ik doe ook mijn verhaal –over de vraag ‘ wat wil ik in dit project betekenen?’ Zo ontstaat er gaande de middag een sfeer waarin een goede start in verbinding wordt gelegd. Een grote mate van openheid is merkbaar. Belangen worden benoemd. Waarden worden uitgesproken. Verwachtingen worden getoetst. Het is daar in de Winkel van Sinkel dat de complete brei aan stakeholders zich zelf moraliserend managen in de entourage van het voormalige waren huis.
ideeën om mee te spelen
en wensen om mee te delen
vechten voor je belangen
verbinden van een verlangen.
In de pauze neemt de opdrachtgever het voortouw in changing the scene. Was daarvoor een klassieke rij ostelling in de ruimte, de stoelen worden en masse in een kring geplaatst. De ronde tafel waar ik het eerder over wlogde is daar. De bestuurder die zelf de ronde tafel creëert, is een geschenk voor ons project. Ik weet dat ik het niet makkelijk ga krijgen als het spannend wordt in dit project (wanneer wel?). De belangen voor de opdrachtgevers zijn te hoog om dit project te laten mislukken.
En gek genoeg is dat nu het hetgeen dat dit project wel eens tot een enorm succes kan maken. Want met de leverancier als businesspartner is er ook bij deze patij veel gelegen aan het slagen van dit project Het maakt de reis spannend en onvoorspelbaar. de verbinding die nodig i som goed te starten is gelegd.
Dus naast stakeholdermanagement is er ruimte nodig voor Winkel van Sinkel verbinding. Faciliteren en creëren van de juiste flow in het project, dat is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Het gaat er van uit dat jij – iedereen aanwezig en betrokken – zich kan engageren en zich kan verbinden met de doelen van het project vanuit de eigen bevlogenheid en passie. Een ruimte met stoelen en wat hapjes en drankjes, is alles wat je nodig hebt om de partijen bij elkaar te brengen en het stakeholdermanagement te laten gebeuren. Zodat iedereen zich kan uiten en kan kiezen zich te verbinden.
Voor mij betekende die middag dat ik mij heel persoonlijk en natuurlijk kon laten zien met mijn verhaal. Zoals ik wil dat ik gezien wordt en et het verhaal waarmee ik denk dat ik toegevoegde waarde heb voor dit project. Het ligt niet allen aan mij; mijn kwaliteiten en talenten zijn nu wel bekend en vinden straks hun weg in het samenspel tussen alle deelnemers van het project. Dus ja. ik doe er toe in dit project, net als al die mensen in de Winkel van Sinkel op een snikhete julidag.