De grot in Thailand waar een groep jongens van een voetbalteam en hun coach vastzitten, is een aangrijpend drama dat de afgelopen week de hele wereld al bezighoudt. De penibele situatie is bijna niet voor te stellen. Hoe moet het verder? Hoe moet het nu? Momenteel wordt met alle macht water uit de grot gepompt om het water te laten zakken en de jongens en hun coach te bevrijden.
Water laten zakken was afgelopen week met Poes Fluffy (18 jaar) een zorg. Door slechte hartfunctie hoopt vocht zich op tussen de longen en de ribbenkast. Wanneer het vocht toeneemt, werkt dat als een korset waar ze uiteindelijk in stikt. Door punctie en vocht afdrijvende medicatie is de situatie inmiddels weer stabiel en springt ze om 6 uur ’s ochtends alweer op de tuintafel om hard mauwend haar eten op te eisen.
Over het zakken van waterpeil had ik het ook over tijdens de Scrum Summer. De Scrum Summer is een reeks van bijeenkomsten deze zomer op donderdagmiddag waarin beginnende en ervaren scrum masters met elkaar leren over agile werken in teams. Team Safety tijdens de retrospective stond dit keer op het programma. Aan de hand van een aantal elementen Deep Democracy leerden we hoe we het waterpeil van de ijsberg konden laten zakken. Dit waterpeil is een metafoor voor wat er aan conflicten en gedoetjes speelt in een team en hoe bespreekbaar maken van conflicten een bron van leren kan zijn. Het was mooi om het enthousiasme te zien bij de deelnemers om minderheidsstandpunten te willen includeren met geduld om elkaar te horen.
De allegorie De Grot van Plato (leuke video) gaat over een groep gevangen die vastgebonden met hun gezicht naar een wand in een grot zitten en alleen grote beangstigende schaduwen op de muur kennen die door het vuur achter hun wordt geprojecteerd. Op een dag ziet een gevangene kans de grot te ontsnappen. Nadat deze de pijn van de zon in zijn ogen heeft overwonnen rent hij terug en vertelt dat er een andere realiteit is, die mooi en fijn is, De gevangenen geloven hem niet en blijven liever in de grot en beschimpen de bevrijde gevangene, bang voor wat er kan gebeuren om hun plaats te verlaten.
Afgelopen week liet ik een ander licht schijnen op advieswerk in een agile tijdperk met een Point of View over Agile Consultancy. Voel ik mij nu alsof ik net uit de grot kom en dat andere perspectief terugneem naar mijn vakgenoten? Ik probeer te laten zien dat er in de ontwikkelingen zijn die die een meer wendbare kijk geven op de uitoefening van het advies vak. Mijn pleidooi is dat de adviseur niet alleen mee zal bewegen met de veranderende vraag. Deze zal zich steeds minder onderscheiden door kennis of coaching en meerdoor faciliterend agile leiderschap te tonen. Door in adviestrajecten tijdelijk een katalysator te zijn van een leerproces. Die ander kijk op het advies vak is nodig, want er is een veranderende kijk op:
hoe organisaties veranderen
de gedachten zich ontwikkelen over werken en zelf organiseren
interactie tussen de operatie en het management
professionaliteit en zelfstandig vraagstukken oplossen.
Er is oprechte interesse door de vakgenoten en ook onbegrip vanuit het vertrouwde perspectief op de voorschotelde inzichten. Een nieuwe fase breekt voor mij aan. Zoals de mens die de grot uitgestapt is en deze niet meer kan geloven dat de schaduwen echt zijn, zo kan ik niet meer aanvaarden dat de maakbaarheid en planbaarheid van een expertadviseur in complexe vraagstukken in grote veranderprogramma’s effectief is. De grot en het zakken van water. Nieuwe perspectiven delen en in dialoog leren. Stappen maken naar de toekomst. Ik hoop dat ik thuis nog even van onze bejaarde Fluf mag genieten. In Thailand, hoop ik dat de het menselijk vermogen en creativiteit ertoe leidt dat er snel een einde komt aan het gevangenschap in de grot. And I will hold on hope and I won't let you choke
On the noose around your neck \
And I'll find strength in pain
And I will change my ways I'll know my name as it's called again