top of page

In voor- en tegenspoed. Fantastig toch?! (wk37)



Morgen trouwt mij zoon Jalmar met zijn Roos. Het is toch al een beetje het jaar van de bruiloften. Een half jaar gelden trouwde mijn dochter Vreni met haar Nancy. Ik weet nog dat we uit het niets van hem hoorde dat hij "een leuk meisje had ontmoet". Het was zo ontroerend puur en simpel en 5 jaar later trouwen zij. In voor- en tegenspoed.

Op 21 september ben ik 35 jaar samen met Inge. Ups en downs waarbij Multiple Sclerose al weer zo’n 25 jaar geleden in onze leven kwam. MS werd toen na een periode van vage klachten gediagnostiseerd bij Inge en sindsdien gaat het met deze vorm van MS geleidelijk aan slechter. In een relatie kan zoiets gebeuren. Wie is daar op voorbereid op een vrolijke bruiloft en die JA zegt? In voor en tegenspoed.


Een paar maanden geleden kreeg Inge een hartinfarct en dat moment heef geen merkbare invloed gehad. Mijn zwager Peter kreeg een maand geleden een hartinfarct op vakantie in Zweden en staat nu aan de vooravond van ene revalidatietraject. Het leven is nu gelukkig weer redelijk gewoon op rolletjes in het gezin met drie kinderen, In voor – en tegenspoed.

Mensen zeggen wel: wat knap van jou, respect, wat jij doet voor jou vrouw. Ik begrijp wel waarom zij dat zeggen. Toch klopt het beeld niet helemaal. Het beeld legt te veel de aandacht op de fysieke zorg eromheen en de mentale belasting die daarbij hoort. Mensen denken aan de dingen die moet doen met betrekking tot algemene dagelijkse levensbehoeften en de dingen die je moet laten en doorstaan. In voor- en tegenspoed.


Een simpele oefening afgelopen maandag bij ‘theater in het hier en nu’ liet zien hoe het echt zit in een relatie. Twee spelers zitten op een stoel en de opdracht voor de een is om de ander aan het lachen te maken, zonder woorden te gebruiken en op de stoel te blijven zitten. In het spel doet de een pogingen om te geven en de ander te laten lachen en de ander ontvangt. Het ontvangen en accepteren blijkt moelijker dan het geven, net als in de relatie. De spanning, daar waar het echt gebeurt in binnen in je lijf en tussen in de interactie. De relatie speelt tussen de spelers en is samen gecreëerd. Het is niet een kant op.


Leven in een afhankelijkheidsrelatie gaat dan ook niet alleen over het platte materiele en “what’s in it for me? “. Ik ben nog steeds en zelfs wel meer dan 35 jaar geleden, gehecht aan de nabijheid en aanwezigheid van Inge in mijn leven. Zoals zij zelf wel zegt: “ik had het zoveel slechter kunnen hebben als ik mij nieuwsgierigheid en brede interesse niet had”. En ik herken in haar de behoefte om uit te proberen en creatief te zijn, om iets van het leven te maken en op zoek te blijven naar de vrije ruimte, de tussenruimte in de ontmoeting met elkaar. Van dat samen zijn ben ik even afhankelijk ongeacht haar fysieke toestand. Die afhankelijkheid is wederkerig en ook al hebben we zeer uiteenlopende hobby’s (theater versus wol prikken om maar eens iets te noemen) we hebben ook veel samen (buiten in de natuur zijn, organiseren, etc.). Bovenal is er een diepe verbondenheid die in de relaties van mijn kinderen en zwager/schoonzus ook bespeur. Een verbondenheid die terug te lezen is in een boekwerkje http://25jaarronaldeninge.blogspot.com/ In voor-en tegenspoed.


Je werk is van een andere orde dan de relatie met je levenspartner. In de eerste plaats is werk voor een werkgever een transactie van het uitvoeren van arbeid voor salaris. Punt. Die werkrelatie verbreken is echt niet hetzelfde als die met je partner. Wat wel heel dichtbij komt is onze passie, Ook in het werk kunnen – nee moeten – we persoonlijk geraakt zijn. Die overeenkomst, het volgen van je hart, is wel iets waar we in ons werk iets van kunnen leren. Als er geen hart in het werk zit, is de basis voor bureaucratie en erger gelegd. Zo in het werk staan maakt gelijk een besluit over het uitzetten van kinderen een no brainer. Een hart voor je werk hebben. In voor- en tegenspoed.


Nu trouwt Jalmar morgen met zijn Roos. Roos heeft een kleine last in haarleven te dragen. Voor Jalmar is Roos degene waar hij nu oud mee hoopt te worden (en omgekeerd). Het is het mooie en onbegrijpelijke van het leven dat er een klik is tussen mensen. Overeenkomsten en verschillen doen er dan even niet toe. Het is gewoon zo alsof het als tijd al zo geweest. In voor-en tegenspoed Fantastig toch?!


Laten we samen

Dingen doen zingen

Van Liedjes die niet bestaan

Laten we samen

Dingen doen zingen

Laten we samen niet bestaan


bottom of page