Het is 21 maart en de lente is begonnen. Ik heb al bijna drie maanden geen wlog gepubliceerd. De afgelopen maanden heb ik veel inspiratie opgedaan om een leerlijn faciliterend veranderen op te zetten. Dat is een leerlijn die ik wil gaan verzorgen voor projectleiders van Capgemini en zorginstellingen om van elkaar te leren “de vlieg aan de muur” te zijn in projecten. Naast “de spin in het web” die controle heeft over het beloop van en project, zijn er momenten dat je bete faciliterend kunt optreden. Hoe werkt dat dan?
In deze wlog deel ik de gedachten over de leerlijn faciliterend veranderen. Het is lente, dus de organisatie van die leerlijn moet nu maar eens echt gaan gebeuren! Nu een update over persoonlijke ontwikkeling en instrumenten om ontwikkeling toe te laten: dagboek van de ziel, Voice Dialoque, faciliteren in projecten, koningen en narren, theater en zo meer. Er is zoveel dat ik binnenkort een tweede wlog zal schrijven over mijn lentekriebels.
Vorige week donderdag ben ik naar en kennismakingsworkshop Voice Dialoque geweest van Judith Budde. Ik kwam op Voice Dialoque op mijn zoektocht naar mogelijkheden voor theater in faciliteren van veranderingsprocessen. Judith Budde doet het nodige aan dramatechnieken en zo kwam ik op haar werk en de kennismakingsworkshop http://www.hetbalkon.nl/index.php?item=1511.
Voice Dialoque is een op Jungiaanse psychologie gebaseerde methodiek, bedacht door het echtpaar Hal en Sidra Stone uit San Fransisco. Ik heb in de workshop kennisgemaakt met de aanpak in grote lijnen. Het idee is dat je meerdere ikken in je hebt, waarvan er een paar dominant zijn en vooraan in de bus zit die jouw gedachten besturen. Er zijn ook ikken die een beetje verwaarloosd zijn en dei kunnen opspelen. Je heb er last van zonder dat je goed begrijpt waarom. De methodiek vraagt je in een van die ikken te stappen en vanuit die ik te voelen, denken en handelen. In de workshop zat ik dan op een stoel met al mijn ikken en neem ik bijvoorbeeld mijn “pleaser” naast de stoel staan en praat ik met anderen of mij zelf vanuit alleen die positie van pleaser. Het levert dan inzicht op over hoe die gedachten en emoties een rol spelen.
Een van de deelneemsters was bereid een coachingsgesprek te voeren voor de groep. Zij had twee herkenbare ikken die veel met elkaar in de weer zijn: de loyale opofferende werker en de levensgenieter. Tot aan het moment van het coachingsgesprek kwam zij een beetje timide en serieus over en sprak zij haar woorden heel zorgvuldig uit. Zo begon ook de oefening toen zij in een stoel tegenover de coach zat. Op het moment dat zij opstond en naast haar stoel ging staan met de ik van levensgenieter, vond er een totale transformatie plaats. Haar lichaam ontspande, ze opende zich, de kramp ging eraf, ze lachtte en sprak met humor. Ze sprak met zoveel vrolijkheid dat de groep het met tranen over de wangen een opmerking hoorde over hoe haar levensgenietende ik haar bezag.
Ik ben onder de indruk wat zo’n simpele oefening doet. Nadat zij weer in de groep ging zitten liet zij zich heel anders zien. Voice Dialoque heb ik leren als een krachtige aanpak en ben ook gelijk gewaarschuwd om niet lichtzinnig deze methode zelf in te zetten als het gaat om belemmerende patronen uit het verleden waar iemand mee wil gaan dealen. Het was een avond waar ik vol energie vandaan ging. En met het boek “Ik (k)en mijn ikken”om thuis verder inspiratie op te doen voor werkvormen voor de leerlijn faciliterend veranderen.
De afgelopen week heb ik twee lezingen bijgewoond, de eerst van Bertie Hendriks over zijn boek “Dagboek van de ziel”. Ik heb het boek gelezen en het is een schitterend vormgeven boek over de zeven levensfasen. De inhoud laat zich makkelijk en inspirerend lezen over de tegenstellingen die je in je leven tegen komt en de worsteling die het brengt te worden wie je bent. Mij heeft het boek geïnspireerd om de leerlijn faciliterend veranderen te structureren aan de hand van de zeven ontwikkelingsfasen. Projecten en de rol die je daar (als projectleider of veranderaar) in speelt, kent een ontwikkeling en heb je te maken met tegenstellingen. Hoe overkom je die worsteling in het project? Uiteindelijk is de tijd van het project voorbij en gaat het werkzaam bestaan door. Wat heeft het project de organisatie gebracht en wat heeft het project jou gebracht? Hoe kun je lichter en vrijer omgaan met het gedoe in jouw project? Het boek heeft mij door de structuur van zeven fasen en het beeld van de worstelingen een mooi houvast gegeven om de leerlijn faciliterend veranderen vorm te geven.
Een van de worstelingen is loslaten. Dit levensjaar is voor mij het ‘jaar van het loslaten’ en ik was daarom extra gemotiveerd om de lezing van Herma Meulenkamp bij te wonen over Loslaten! Loslaten! Loslaten!
Puntsgewijs neem ik het volgende uit haar lezing mee voor de leerlijn:
Loslaten duurt even. Om iets los te laten moet je eerst iets heel bewust vasthouden om je zo bewust te zijn van je worsteling van het loslaten
Loslaten kun je oefenen door gewoontes te doorbreken en te kijken wat het met je doet. Zo heb ik recentelijk bijvoorbeeld whatsapp beëindigd, LinkendIn connecties fors uitgedund, Facebook gemillimeterd, televisie staat nauwelijks meer aan en zo meer. Na verloop van tijd merk je dat je eigenlijk niets mist aan het vasthouden aan gewoontes. Voor projecten kan dat beteken dat je de voorspelbaarheid uit de ontmoetingen en het project haalt die projecten op een gegeven moment tot een sleur kunnen maken. Breek met ‘vasthouders’ in je project, laat los en vertrouw er op wat er zich aandient.
Vergeven van daden van jezelf en van anderen is ook een omderdeel van loslaten. Kun je dat negatieve oordeel loslaten. Voor projecten is vergeven evengoed een hele opgave. Er kunnen tal van veroordelingen zijn, die maken dat je minder luchtig en vrij met elkaar kunt samenwerken en biet vooruit komt. Hoe doorbreek je de verstikkende samenwerkingsrelaties die belemmerend zijn voor het bereiken van resultaten. Ook daar gaat de leerlijn over.
Het vereist de moed van een dwaas om de (schijn)zekerheden achter je te laten en te vertrouwen op wat komt. De nar verbeeldt al wat puur en zonder oordeel is en geen enkele moeite heeft om te spiegelen wat die waarneemt. Voor projecten zou het een kans zijn om mee te deinen op golfbewegingen die zich ieder moment aandienen en de wijsheid van de nar toe te laten.
En met de nar ben ik voor nu bij het einde van deze wlog. Een mooie brzal schijven waarin o.a. Narrenstreken en Koninsgwijsheden aan bod komen. Binnenkort meer over de lentekriebels voor het maken van een leerlijn faciliterend veranderen.